Żeliniec
Główne miasto ludzi

Gród żeliniecki bardzo podobny jest do grodów które można spotkać w świecie śmiertelników, gdyż budowany był przez ludzi którzy wiek temu stamtąd przybyli. Wcześniej niczego prócz nieużytków w tym miejscu nie było, więc miejscowa architektura wielkiego wpływu na jego wygląd nie miała.

Widzisz zatem wysoki na 25 łokci wał ziemno-drewniany na którego szczycie umieszczono na 5 łokci wysoki częstokół z pali dębowych. Jedyna brama jaka do grodu prowadzi, znajduje się w jego południowej części, i ma formę wieży dwadzieścia stóp nad częstokół wystającej.
Podgrodzie które od strony bramy gród otacza, nie jest żadnymi fortyfikacjami otoczone, gdyż od dziesięcioleci spokój w wyrdzie panuje, przeto ludność do bezpieczeństwa swych domostw, wielkiej wagi nie przykłada.

Po przekroczeniu bramy, ponad dachami chat, widzisz po prawej stronie wznoszące się mury żelinieckiego zamku. Ta budowla wykonana jest z gładko ciosanego kamienia, i wznosi się prawie czterdzieści stóp ponad otaczający gród wał. Jedyną wieżą zamku jest wieża bramna, której podziemia pełnią także funkcje lochu. Kiedy przejdziesz około pięćdziesiąt kroków pomiędzy starymi domami, ujrzysz jedyną prowadzącą do zamku bramę. Po jej przejściu trafisz na mały placyk, dookoła którego stoją przywarte plecami do murów zamkowe zabudowania. Największe z nich, to pomieszczenia książęce i Hala Rady, gdzie starszyzna decyduje o ważnych sprawach, i gdzie odbywają się także rozprawy.

W pobliżu bramy zamkowej, w najdłuższym budynku Żelińca, znajduje się garnizon grodu. Tutaj możesz podszkolić swe umiejętności jak i nabyć oręż.

Najgwarniejsza i najruchliwsza część grodu to rynek. Wielkość tego placu nie poraża, gdyż ma on mniej więcej pięćdziesiąt na siedemdziesiąt kroków, co jak na pięciotysięczny gród jest raczej niewiele, jednak ilość kramów, ludzi i bezpańskich psów robi wrażenie. Otoczony drewnianymi, i gdzieniegdzie kamiennymi domostwami, jako jedyne miejsce w grodzie prócz zamku, posiada utwardzoną nawierzchnię. Tutaj znajdziesz wytchnienie po ciężkim dniu w karczmie (czytaj - spijesz się dokumentnie), lub kupisz na targowisku to, czego dusza zapragnie. O ile dusza nie jest zbyt pazerna a sakiewka zbyt chuda...

Stąd już tylko krok do miejsca jakże odmiennego od zgiełku centrum. W północnej części grodu, wokół maleńkiego placu stoją zabudowania świątynne, wśród których najokazalszy jest chram Swaroga - boga który przez mieszkańców cieszy się szczególnym szacunkiem. Ponadto Tutaj możesz przechować w świątynnym skarbcu swoje dobra, a także zlecić ich przekazanie innemu mieszkańcowi. Jeśli poszukujesz wiedzy czy biegłości w magii - to miejsce które musisz koniecznie odwiedzić.

Poza murami grodu, na południe od bramy znajduje się najuboższa i najbardziej zaniedbana część Żelińca. Około czterysta drewnianych chałup, z których większość budowana była jeszcze przez pierwszych osadników, daje schronienie ponad połowie ludności. Budowane bez żadnego planu, powodują wrażenie chaosu, który potęgowany jest jeszcze nieustającym przez cały dzień gwarem. To miejsce dla niektórych ma jednak swe zalety - tutaj możesz czuć się anonimowo, gdyż zbrojni z zamku nieczęsto tu zaglądają, a miejscowi raczej nie zadają zbędnych pytań. Poza tym jest to miejsce w którym można przeprowadzać różne, nie do końca jasne interesy lub nabyć rzeczy których gdzie indziej nie uświadczysz. O ile wiesz gdzie szukać, rzecz jasna. Mimo tak wątpliwej urody i reputacji, to na podgrodziu znajduje sie najważniejsze dla Żelinca miejsce - Wiec. To tutaj zapadają poprzez głosowanie wszystkich, bez względu na stan czy majątek, najważniejsze decyzje.

Przynajmniej tak się wszystkim wydaje....