Grywając co jakiś czas w różne gry oparte na Vallheru, czułem pewien niedosyt związany po części ze słabą grywalnością, a po części z brakiem klimatu, lub bardzo słabą fabułą. Niechcąc krytykować czyjejś pracy postanowiłem pokusić się o zrobienie gry która była by pozbawiona wszystkich niedociągnięć o których pisałem wyżej.

Jako iż dzięki ogromnej pracy Thindila i całego zespołu vallheru - tu składam im wyrazy szczerego podziękowania - jest udostępniony gotowy silnik, postanowiłem go wykorzystać.

Jednak wpierw opracowałem pewne założenia których staram się trzymać w trakcie dostosowywania silnika val do moich potrzeb.

Założenia te przedstawiam poniżej:

- Opracowany i dopracowany świat gry,
- Fabuła połączona ŚCIŚLE z mechaniką,
- Brak cudzych modów, i oparcie się wyłącznie na czystym, zmodyfikowanym Vallheru,
- Urealnienie rozgrywki i wyeliminowanie zjawiska "power gamerów",
- Możliwość rozgrywania małych eventów przez grupki graczy,
- Brak resetu "ery". Po zakończeniu pierwszej, fabuła następnych będzie wynikała ze sposobu w jaki zakończyła się poprzednia.

Wypadało by abym te tezy trochę przybliżył.

- Opracowany i dopracowany świat gry
Akcja gry rozgrywa się w części słowiańskich zaświatów zwanych przez ludzi Wyrdem.
Około pięćdziesiąt lat po przyjęciu przez Mieszka wiary w Krysta, na słowiańszczyźnie wybuchło powstanie znane z historii jako reakcja pogańska. Po jego upadku, Starzy bogowie zazwolili tym którzy nie chcieli podporządkować się nowym zwyczajom, na opuszczenie świata ludzi i osiedleniu się w Wyrdzie - miejscu pomiędzy właściwymi zaświatami, a światem realnym.

Idea gry jest próbą odpowiedzenia sobie jak rozwinie się cywilizacja lechitów /i innych słowian/ w tak niecodziennych warunkach.
W grze ARKONA, która oparta jest na podobnej kanwie, naszkicowano alternatywny świat, w którym Mieszko nie przyjmuje chrztu, i stara się zachować rodzimą kulturę od upadku. Przyznam że na początku kusiło mnie aby pójść tą samą drogą, jednak ostatecznie zdecydowałem się na przeniesienie reali gry w bardziej baśniowe miejsce.  Duży wpływ na tą decyzję miała mechnika Vallheru, którą było by o wiele trudniej osadzić w świecie "Arkony". Poza tym chciałem uniknąć plagiatu.

Prace nad stworzeniem takiego świata, pochłaniają większość czasu w przygotowaniu gry.
Nowe nazwy lokacji to najmniejszy problem. Trzeba zmienić kilka tysięcy opisów które czasm pojawiają sie w grze bardzo rzadko, ale pozostawienie ich w niezmienionej formie mogło by popsuć klimat świata w którym gracz powinien dobrze się bawić.

Musiała nastąpić zmiana nazw przedmiotów, broni, minerałów, istot mitycznych, magii, zawodów, ras itd, itd... Nie wyobrażam sobie aby pozwolić by w grze gracze posługiwali się kataną, walczyli z "wynaturzonym Yuan-Ti /skąd oni brali te nazwy?/ lub na zgadywali cytaty z Monty Pytona.

Większość tych zmian musiał się odbyć w paru plikach co jeszcze wydłużyło /i wydłuża/ czas ukończenia Wyrdu.

- Fabuła połączona ŚCIŚLE z mechaniką,
- Urealnienie rozgrywki i wyeliminowanie zjawiska "power gamerów",

Co to oznacza? Często w klonach vall, w których zdecydowano się na wplecenie gry fabularnej, mamy do czynienia z rozdwojeniem jaźni postaci objawiającej się tym, iż mechanicznie jest słabeuszem, a w karczmie dysponuje prawie boskimi mocami.
Prowadzenie sesji fabularnej w taki mypadku, gdzie na metr kwadratowy karczmy przypada czterech superbohaterów często graniczy z cudem, a zawsze wygląda komicznie.

W Wyrdzie rozstrzygnięcie ewentualnej walki fabularnej zawsze kończy się walką mechaniczną której wynik jest najlepszym dowodem na okazanie swych racji. Nawet kiedy zdarzy nam się konflikt z graczem który twierdzi że ma "Supermieczktórypowalawszystkich", wystarczy kliknąć atakuj żeby to sprawdzić. Zazwyczaj wtedy okazuje się ze nasz przeciwnik po prostu dostał pomieszania zmysłów po spotkaniu z południcą.W tym celu została odblokowana możliwość ataku gracza w karczmie.

W grze fabularnej mamy tylko te umiejętności, przedmioty, ekwipunek i czary, które nabyliśmy mechanicznie.

Zmian w mechanice jest więcej.
- Kraść sakiewki każdy może próbować. Bo czemu nie? ale tylko złodziej ma na tyle wprawy żeby szanse na to były większe.
- Posiadanie własnego gródka jest możliwe, ale nieosiągalne dla zwykłego gracza jest aby miał po parę tysięcy wojów na swe rozkazy. Zazwyczaj po pół roku grania masz drużynę kilkunastu wojów. O ile nie jesteś złodziejem kieszonkowym lub drwalem. Dalczego? Chyba nie musze tłumaczyć.
- Rozwój postaci został zmodyfikowany tak, żeby nie dochodziło do sytuacji gdy mikry niziołek walczy na młoty z olbrzymem, i wygrywa bo gra pół roku dłużej. W Wyrdzie nie uniesie młota którym mógłby komukolwiek zagrozić, a wygrać może nie siłą, ale mącząc przeciwnika unikami. Raczej logiczne.

To tylko nieliczne z modyfikacji oryginalnego vall, które maja tylko naświetlić ideę urealnienia gry i połączenia jej z fabułą.

- Brak cudzych modów, i oparcie się wyłącznie na czystym, zmodyfikowanym Vallheru,

Zdecydowałem się na niekorzystanie z gotowych modów z dwóch powodów.
raz że większość z nich powoduje bugi, a dwa że często te skrypty nie są własnością tych, którzy je publikują. A umieszczanie w grze modyfikacji bez zgody prawdziwych autorów jest nie wporządku.

- Możliwość rozgrywania małych eventów przez grupki graczy,

Gra powinna dawać możność gry sesyjnej w małych grupach.
Obecnie pracuje nad możliwością zwiedzania stworzonych w tym celu lokacji przez grupy graczy, z możliwością wspólnego atakowania napotkanych monstrów i komunikacji pomiedzy sobą.

- Brak resetu "ery". Po zakończeniu pierwszej, fabuła następnych będzie wynikała ze sposobu w jaki zakończyła się poprzednia.
Pomysł kończenia ery, resetu i grania od zera w to samo przypadł mi do gustu jak ciepłe piwo w lipcowe południe.
W Wyrdzie sposób w jaki zakończy sie era, ma wpływ na losy graczy w następnej. Powiem tylko tyle że w pierwszej, "Dziedzictwie Bogów" gracze mogą, lecz nie muszą rozwikłać pewna tajemnicę. Ma to ich uchronić przed najazdem na Wyrd wrogich wojsk. Druga era będzie poszerzona o nowe lokacje i qesty, które zależeć będą od tego czy to się powiodło czy nie


To w skrócie tyle co do założeń.